Verwachtingsvol neem ik plaats op de stoel die zo dicht tegen het podium aanstaat dat ik genoodzaakt ben mijn voeten op dat podium te plaatsen. JW Roy komt vanuit het publiek op in zijn kenmerkende outfit. De mouwen van zijn zwarte slimfit overhemd zijn vakkundig opgerold. Het bovenste knoopje is los en de zwarte, slanke das wordt op zijn plaats gehouden door het eveneens zwarte gilet. Een stijlvol geheel.
De enkeling in het publiek wiens kennis over de artiest niet verder reikt dan zijn Engelstalige nummers is licht verbaasd wanneer Jan Willem Roy de avond opent met een Nederlands praatje. Het licht Brabantse accent versterkt deze verbazing. Wanneer je JW Roy de Americana hoort zingen verwacht je niet dat hij een rasechte Brabander is. En dat is positief.
Het fatsoen van het publiek om tijdens het optreden stil te zijn en de intieme sfeer in de voormalig boerderij vormen een geweldig podium voor de prachtige nummers van JW Roy. Het is zijn dertiende concert in De Amer en hij voelt zich zichtbaar op zijn gemak. Met zijn akoestisch gitaar als enige instrument weet hij het publiek regelmatig te raken. Tussen de nummers door neemt hij de tijd voor anekdotes en grapjes en weet hij op natuurlijke wijze een interactie met het publiek te creëren. Net voor het moment waarop je je afvraagt of hij niet te lang aan het woord is, zet hij een nummer in dat met terugwerkende kracht wordt versterkt door de verbale introductie. De hoogtepunten worden onder andere gevormd door Building A Dream, Girl From The North Sea en Dear John.
Het blokje met Nederlandstalige nummers vormt een prettige onderbreking, maar duurt er net een paar te lang. Over de hele avond zijn er sowieso een aantal nummers die iets minder aanspreken, maar zeker niet onprettig in het gehoor liggen. Het afsluitende Broken Wings dat ondersteund wordt door een mondharmonicanist uit het publiek is wederom een pareltje dat recht doet aan de heerlijke avond. JW Roy is in staat verhalen te verpakken in kwalitatief muziek waar je uren naar kunt luisteren.
Overigens is het altijd een goed teken wanneer een artiest zijn liefde voor de muziek op het publiek weet over te brengen. De vermoedelijke jongste aanwezige gaat zich de komende in elk geval verdiepen Townes Van Zandt en Guy Clarke. Met verwachtingen. Mannen die inspireren tot zulke mooie muziek verdienen een serieuze kans om beluisterd te worden.